Temeljni pojmovi za određenje odnosa teologije i umjetnosti: ljepota, kreativnost, sveto, život i istina, ilustrirani primjerima iz likovne umjetnosti svih vremena

Sažetak

Tekst je kraći uvod u značenje temeljnih kategorija uz pomoć kojih je moguće odrediti sadržaj odnosa teologije i umjetnosti. Autor članka te temeljne kategorije ilustrira analizom fotografija koje je sam snimio u prirodi i arhitekturi te uz pomoć interpretacije umjetničkih djela velikih slikara. Analizirajući fotografije prirode i umjetničke arhitektura, članak pokazuje ponajprije odrednice dvaju tipova ljepote, prirodne i umjetničke, koje su u stanju izraziti transcendenciju, odnosno neke od odlika Božjeg života. Umjetnička kreativnost i njezino stvaranje novog omogućuje umjetniku da iskusi Božju kreativnost i izrazi je. Sveto se, u svakoj religiji pa tako i kršćanstvu, izražava među ostalim i u arhitekturi i umjetničkim djelima. Neovisno o religiji, misli autor, način izražavanja svetog uvijek ima iste značajke, kao što su prodor svetog, sjedinjenje s njime, anđeoski glasnik, prekid/prodor svetog, utjelovljenje kao ispunjenje – hijerofanija. Umjetnost izražava život određen kao odnos, kao posredovanje između kontrasta, odnos Boga i njegovih stvorenja, odnos Boga i duše shvaćen kao pročišćujući proces. Na temelju tih odrednica autor zaključuje da se discipline kao što su povijest umjetnosti i teologija mogu međusobno obogatiti, te zagovara njihov dijalog.